Geschreven door Devon Diercks, auteur van De Handleiding tot Slagen
Vijf jaar lang ben ik met de hakken over de sloot over gegaan. Ik denk dat ik er in die vroege jaren niet zo veel over nadacht, maar ieder jaar toch net genoeg deed om over te gaan. Daar is op zich niets mis mee, maar in de examenklas kan dat wel een probleem worden. Er staat hier immers meer op het spel. Met dat in gedachten maakte ik in het examenjaar een andere start.
Deze spurt van motivatie sloeg een beetje door, want een week later wilde ik zelfs cum laude slagen. De weken naar de eerste SE-week toe deed ik enorm mijn best om ieder vak goed bij te houden, maar toen de cijfers terugkwamen was de teleurstelling groot. Ik had harder gewerkt dan ooit tevoren, maar het had een lijst onvoldoendes opgeleverd.
Was het examenjaar ineens vijf keer moeilijker dan de vorige jaren? Of werkte het gewoon niet wat ik deed? Ik gokte op het tweede en gooide alles wat hiervoor deed het raam uit, en ging op een andere manier leren.
Dat was een riskante gok, want ik wist niet of dit ging werken. Maar ik had niet zoveel te verliezen en het was tijd voor een andere aanpak. En die werkte; de cijfers voor de tweede SE-week waren aanzienlijk beter. De meeste vakken scoorde ik plotseling twee hele punten hoger dan daarvoor.
Oké. Nu wil je waarschijnlijk weten: wat heb ik anders gedaan en wat bedoel ik met ‘leren’? Met normaal leren bedoel ik het maken van aantekeningen, het lezen van het boek, en het maken van een samenvatting. Ter verduidelijking: aantekeningen maken tijdens de les en het lezen van het boek ben ik blijven doen, maar met het samenvatten ben ik gestopt. Je cijfers komen uiteindelijk neer op het beantwoorden van vragen en dat oefen je nergens in deze drie stappen.
Volgens deze logica is het hopelijk makkelijk te zien wat ik dan wél ben gaan doen: mezelf overhoren. Opnieuw, opnieuw en opnieuw. Dit kun je doen met flashcards of met een Examenbundel. De flashcards kun je maken aan de hand van het lesboek of een Samengevat. De Examenbundel spreekt voor zich: maak een geheel examen en kijk hem grondig na.
Maak geen samenvattingen meer: ga niet meer eindeloos lezen in het boek. Rigoureus overhoren (en nakijken) is wat werkt. Het resultaat is voor mij duidelijk: het werkt. Hierna ben ik gaan onderzoeken of dit ook wetenschappelijk bewezen was. Ik had er nog nooit van gehoord, maar hier is veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Dit begon al in 1967.
De conclusie uit de onderzoeken was duidelijk; herhaaldelijk ‘leren’ (het doornemen van de stof) had een minimaal effect op de score, wanneer de stof al eerder geleerd was. Dit noem ik in mijn boek overleren. Maar herhaaldelijk overhoren had een groot effect op de score van de toets!
Wanneer men de stof méér overhoorde, onthielden ze de stof ook beter. Jezelf toetsen helpt dus met het onthouden van stof! Kortom: pak die oefenexamens en flashcards erbij en ga aan de slag!
Deze manier van leren heb ik in mijn examenjaar toegepast, en in mijn boek leg ik uit hoe je dit het beste kunt aanpakken. Méér weten over De Handleiding tot Slagen en hoe dit boek je zal helpen met het slagen voor je examens? Kijk dan op dehandleiding.com.
Bronnen:
Jeffrey D. Karpicke, The Critical Importance of Retrieval for Learning, Science 319, 966 (2008)
Henry L. Roediger, III, and Jeffrey D. Karpicke, The Power of Testing Memory, Basic Research and Implications for Educational Practice
Jeffrey D. Karpicke, Henry L. Roediger III, Repeated retrieval during learning is the key to long-term retention, Journal of Memory and Language 57 (2007)
